مسافر خسته شب

میدونی؟ میدونم...

تهش رسید به این که دنیا دو روزه و ارزش این همه غصه خوردن رو نداره...

و کلام آخر:

دوستت دارم، رشد کن، یه جوری که ریشه ­ات جون بگیره، پرواز کن و نترس...

مسافر خسته شب...

برمی گردم کمی بمان برمی گردم، حتی زخمی و نیمه جان برمی گردم... به تاریخ ششم تیر ماه یک هزار و چهارصد و دو مسافر خسته شب...

ما به هم محتاجیم مثل دیوونه به خواب
مثل گندم به زمین مثل شوره زار به آب
ما به هم محتاجیم مثل ما به آدما
مثل ماهیا به آب مثل آدم به هوا
ما به هم محتاجیم ما به هم محتاجیم...

مسافر خسته شب...